Je zult ook precies leren hoe de Wedge dat allemaal kan doen voor ongeveer 90% van de spelers. Interessant genoeg hebben we door de jaren heen geleerd dat veel van de andere 10% van de spelers die het niet goed doen met het Wedge mondstuk al een natuurlijke wig op hun tanden hebben die op dezelfde manier werkt als de Wedge rand. Sommige van deze spelers geven er zelfs de voorkeur aan om de Wedge zijwaarts te spelen.
De messing embouchure is een complexe structuur. De tanden vormen de basis. Het vibrerende deel van de embouchure bestaat uit een kleine massa lipweefsel dat zich in de rand van het mondstuk bevindt. De hoeveelheid lip die trilt en de frequentie waarmee het trilt bepalen grotendeels de toonhoogte en kwaliteit van de noot. Voor een hoger bereik zijn hogere frequenties nodig.
Hoe de lippen trillen wordt beïnvloed door veel factoren, waaronder de tanden, de luchtstroom, de positie van de tong, de mondholte en de manier waarop de spieren van de gezichtsuitdrukking de trillende opening aansturen.
De spier die de meeste koperblazers kennen is de orbicularis oris, een complexe, ronde spier die de mondopening omgeeft en het grootste deel van de lippen vormt. Hij behoort tot een grote groep van mimiekspieren die de buccolabiale groep wordt genoemd. De musculus orbicularis oris kan maar twee dingen doen zonder hulp van andere spieren. Hij kan samentrekken als een koordje en hij kan de lippen naar buiten trekken. Voor de fijnafstelling van de lipbewegingen zijn andere spieren nodig.
Deze andere spieren zijn onder andere de levator anguli oris, levator labii superioris alaeque nasi, levator labii superioris, zygomaticus major, zygomaticus minor, risorius, depressor labii inferioris, depressor anguli oris, mentalis, incisivus superior en inferior en buccinator spieren. Veel van deze spieren hechten zich aan en raken verstrengeld met de spiervezels van de orbicularis oris, waardoor de beweging en vorm van het vibrerende diafragma nauwkeurig kunnen worden afgesteld. Ze stralen uit vanuit de musculus orbicularis oris, een beetje zoals spaken in een wiel, waarbij de musculus orbicularis oris de centrale spil is.
We regelen het embouchure diafragma door de lengte en spanning van deze uitstralende spieren, die samenwerken met de musculus orbicularis oris, licht aan te passen. Om het diafragma te regelen moeten deze veranderingen in spierlengte en -spanning de rand van het mondstuk passeren om het centrale diafragma te beïnvloeden. Hoewel er in dit gebied niet veel beweging is, zijn deze fijnafstellingen cruciaal voor de controle van het diafragma.
Helaas zitten bij koperblazers de meeste spiervezels die op het centrale diafragma werken vastgepind tussen de tanden en de mondstukrand. Deze druk belemmert ons vermogen om het embouchure diafragma te controleren, veroorzaakt vermoeidheid en beperkt de flexibiliteit en het bereik. Druk in dit gebied draagt ook bij aan blessures aan de orbicularis oris, die meestal voorkomen bij 2 en 10 uur op de bovenlip.
Laten we nu eens kijken naar de unieke manier waarop het Wedge mondstuk samenwerkt met het embouchure.
- Een erg lage hoornhoek die het moeilijk maakt om je geluid te projecteren.
- Te veel druk op je boven- of onderlip.
- Nekklachten door je hoofd naar voren of naar achteren te kantelen om je hoornhoek te corrigeren.
- TMJ (temporomandibulair gewricht) pijn door het naar voren duwen van je kaak.
- Moeite met het vormen van een embouchure vanwege een ernstige gebitsafwijking.
- Gehoekte randen zijn op voorraad voor trompet-, kornet- en bugelmondstukken. Messing mondstukken met gehoekte randen zijn verkrijgbaar als speciale bestelling.
- De hoek kan 5° of 10° zijn.
- De hoek van 5° is voldoende voor de meeste spelers.
- Als je niet zeker weet welke hoek je nodig hebt, kan Dr. Dave je persoonlijk advies geven op basis van een foto van je spel, genomen vanaf de zijkant.
- Schuine randen zijn ook verkrijgbaar als maatwerk voor trombone, euphonium, tenorhoorn en tuba.
- De hoek die mogelijk is met lage messing mondstukken ligt in de meeste gevallen tussen de 3 en 5°.